De taak van een moeder begint in onze maatschappij steeds duidelijker te worden, en dan heb ik het vooral over de zwaarte ervan. Het is gewoon een fulltime job. Maar het is ook de meest bevredigende baan. Een baan is het natuurlijk niet maar werk is het wel. En zeker nu. De tijd waarin we leven is nieuw en zorgt in veel opzichten voor onzekerheid. In deze blog vertel ik je over mijn ervaring als moeder in een pandemie. Lees je mee?
De gewone dag
We weten bijna niet meer hoe een gewone dag eruit hoort te zien, maar we weten wel dat routine naast duidelijkheid enorm belangrijk is voor kinderen. Of kinderen nu naar school gaan of thuis les krijgen, ik heb mijn kleine steeds verteld wat er gaande was (tot zover dat voor haar relevant was). Ook als ze niet naar school ging, stonden we om dezelfde tijd op en volgden we het reguliere schoolprogramma. Natuurlijk probeerde ik dingetjes wel leuker te maken; we maakten regelmatig een video belletje naar een klasgenoot, speelden spelletjes in de pauze en ik kocht een nieuwe kinder broodtrommel voor haar voor lunch. Zo voelde het als school maar was het toch speciaal.
Uitjes op jouw manier
Een uitje kan nog steeds mits dit veilig gebeurt. Vaak vergeten we dat kinderen al snel tevreden zijn. Een middagje naar het park of de speeltuin, uiteraard met de lunch in haar nieuwe broodtrommel en eigen fruitbakje voor kinderen. Zo zijn we buiten en in beweging en voelt het alsof we er echt even een dagje of dagdeel op uit zijn. Daarnaast vond ik het af en toe ook goed als ze wilde afspreken met klasgenootjes. Hiervoor troffen we uiteraard de nodige maatregelen en luisterden we naar het advies van de overheid vooraf.
Het nieuwe normaal
Hoe het ook heen en weer schommelt met de huidige situatie en de maatregelen, we moeten ons erop blijven aanpassen. Zoals ik al zei, is de huidige situatie onzeker. Maar samen komen we er overheen. Moeder zijn, is het mooiste van de wereld maar er is niemand die je kan vertellen hoe je het moet doen. Door te blijven communiceren met elkaar, helpen we elkaar. En dat is precies die solidariteit die we op dit moment nodig hebben, niet alleen als het gaat om ouderschap. Het liefst toveren we op ieder moment van de dag een lach op het gezicht van ons kind. Soms kan dat al met zoiets simpels als een brooddoosje.